Anchor Chain چیست - هر آنچه باید بدانید
همانطور که در مقاله انواع لنگرها آموختیم ، تجهیزات دریایی که برای محدود کردن حرکت ساختاری یا وسایل نقلیه در آب با استفاده از ترکیبی از وزن و اصطکاک در امتداد بستر اقیانوس یا کف دریا استفاده می شود ، به عنوان لنگر شناخته می شود.
هدف اصلی آن تهیه مکانیزمی است که کشتی ها و قایق ها بتوانند موقعیت خود را حفظ کنند یا در حین انجام عملیات پهلوگیری و پهلوگیری در بندرها ، یا ثابت ماندن تاسیسات بزرگ دریایی مانند سکوهای نفتی نیمه غوطه وری در بالای یک ذخیره نفتی.
برای انجام این کار ، لنگر به هر سنگ یا آوار در انتهای اقیانوس یا دریا می چسبد ، تا محوری فراهم شود که کشتی در آن ثابت بماند.
همراه با این ، لنگرها همچنین می توانند کشش هر کشتی را در شرایطی که مورد نیاز است ، افزایش دهند.هنگام عقب ماندن از پشت کشتی ، آنها به عنوان مکانیزم کشش مصنوعی عمل می کنند.
با اجازه دادن به لنگر در پی کشتی ، کل کشتی در برابر حرکت موج ناگهانی در هنگام طوفان تثبیت می شود.این یک عامل کلیدی در جلوگیری از بارگیری آب سبز و کمان زدن است.آب سبز اصطلاحی فنی برای هر آبی است که در سطح بالای کشتی وجود داشته باشد.
تیر کمان به نیروهای بزرگی گفته می شود که توسط موج در هنگام طوفان بر روی بدنه جلوی رگ وارد می شود.با اجازه دادن به لنگر برای جذب مقدار زیادی از بار و هدایت نیروها از بدنه کشتی ، کشتی می تواند حتی در شرایط نامساعد نسبتاً پایدار باقی بماند.
اهمیت زنجیره لنگر
همانطور که مشاهده شد ، لنگر نقش اصلی را در عملیات کشتی و برون مرزی ایفا می کند.با این حال ، فقط تا زمانی که به ساختار شناور متصل باشد ، می تواند عمل کند.
با توجه به نیروهایی که در هنگام اتصال معمول یا لنگر انداختن به اتصال لنگر و کشتی به نیرو وارد می شود ، در نهایت تحت فشارهای شدید روشهای متداول ایمن سازی لنگر شکست می خورند.
زنجیر لنگر به م componentلفه ای گفته می شود که لنگر را به قایق یا سازه متصل می کند و معمولاً به آن لنگر سوار (یا کابل لنگر) گفته می شود.از نظر مقاومت و تحمل بار نسبت به روشهای مرسوم برتر است.
هدف از لنگر سواری ایمن سازی لنگر در بخشی از رگ به گونه ای است که در صورت نیاز می توان آن را به راحتی منتقل کرد.
همچنین نقش عمده ای در جذب قسمت خاصی از نیروها به دور از ساختار اصلی و سر لنگر دارد.به عنوان مثال ، در هنگام طوفان یا سایر شرایط آب و هوایی مشابه ، کشتی یا دکل دریایی تمایل به فشار و پاشنه دارد.این حرکت می تواند تشدید شود و به رگ آسیب برساند.
برای مهار این نیروها ، لنگرگاه به گونه ای طراحی شده است که مقدار مشخصی از بار را جذب می کند.از آنجا که زنجیرها و کابلهای لنگر برای مقاومت در برابر نیروهای زیادی بر روی آنها ساخته شده اند ، در اثر چنین بارهایی به شدت آسیب نمی بینند و تغییر شکل نمی دهند.این جذب نیروها به دور از ساختار اصلی و لنگر به عنوان میرایی شناخته می شود.
فاکتورهای مهمی که باید هنگام انتخاب یا طراحی زنجیره لنگر به خاطر بسپارید ، حداکثر بارهای مجاز ، سهولت ذخیره سازی و طول مورد انتظار میله است.
تنش ها باید برای هر واحد از میله بررسی شود.زنجیره های فلزی به عنوان جز unit اصلی آنها پیوندهایی هستند ، در حالی که طناب ها و کابل ها الیاف دارند.
سهولت در ذخیره سازی یکی دیگر از عوامل اصلی در طراحی سوار است.اگر لنگر نتواند دوباره داخل آن پیچیده شود و سپس به صورت ایمن ذخیره شود ، می تواند منجر به آسیب دیدن بدنه شود.
هر شناور یا تاسیسات دریایی تصور تقریبی از مکانهای عملیاتی و در نتیجه حداکثر و حداقل عمق پیکرهای آب در این مکانها دارد.بر اساس این موارد ، لنگرگاه در یک طول خاص تولید می شود که باید در آن محکم بسته شود.
نسبت طول لنگرگاه پرداخت شده و عمق واقعی جسم آب به عنوان محدوده شناخته می شود.این نشان دهنده یک معامله بین رانش کشتی و نیروهای عمودی روی لنگر است.
دامنه ها معمولاً در محدوده 5: 1 تا 7: 1 هستند.مسیرهای کوتاه دارای شلی کمتری هستند ، از این رو کشتی به دلیل حرکات موج طبیعی به راحتی دور نمی شود.با این حال ، از آنجا که زاویه بین بستر دریا و لنگرگاه تقریباً نود درجه است ، ضربات و تکان های مستقیم به سمت سوار و متعاقب آن رگ منتقل می شوند.
اگر دامنه فراتر از یک مقدار مشخص افزایش یابد ، به شدت نیروهای موجود در کشتی کاهش می یابد ، اما همچنین باعث می شود که کشتی به یک منطقه بزرگتر منتقل شود.
توسط آجی منون |در معماری دریایی |
تماس با شخص: Brunhilde Lung
تلفن: +86-19963866866